Akhisar Evde Masaj

Kim bilir bunun sebebi o iri kahverengi gözleriydi. Onlar her şeyi görüyordu. Onlar onun cesaretini kırmıştı. Her süre kırmıştı. Akhisar Evde Masaj  Çocukken bile, onun esrarlı bir bilgeliği vardı. Babasının çalışma odasında, onun karşısında dururken şeffaflaştığını hissetmişti. O okul bahçesinden hemen hemen çıkmış, delişmen bir kızdı fakat yine de kendisinin içini görebiliyordu. Bu işgal edilmişlik Turner’ı çileden çıkarıyordu ve o an uygun bulunduğunu sandığı tek şeyi yapmıştı. Başka hiçbir şey bu kadar uygunsuz olamazdı.

Şimdi özür dilemesi gerekecekti. Tanrım, düşüncesi bile katlanılacak şeklinde değildi. Bundan sonraki yaşamı boyunca, öyle bir şey hiç olmamış benzer biçimde hareket etmek ve görmezlikten gelmek çok daha rahat olacaktı. Dahası, kendi içinde centilmenlik kırıntılarının kalmış olduğunu ümit ediyordu. İçindeki iyi ve masum olan biroldukça şeyi Akhisar Evde Masaj  Leticia öldürmüştü fakat kuşkusuz bir şeyler kalmış olmalıydı. Bir centilmen ne süre bir bayana yanlış yapsa özür dilemesi gerekirdi. Turner aşağıya kahvaltıya ininceye kadar ailesi oradan ayrılmıştı, bu da Turner’ın işine geldi. Çabucak yedi, bir günahın cezasını çekmek istercesine, doldurduğu mütevazı kahveyi, boğazcaını yakan sıcaklığına ve acılığına aldırmadan hızla yudumladı.

Akhisar Evde Masaj

“Başka bir şey ister miydiniz?” Turner başını kaldırdı ve yanında dolaşıp duran uşağa baktı “Hayır, ” dedi. “Şu anda değil.Akhisar Evde Masaj  ” Uşak geri çekildi fakat odadan çıkmadı.

Turner Haverbreaks’dan ayrılma vakitının geldiğini düşündü. Orada çok fazla insan vardı. Hay aksi, annesi, uşaklara onu yakından takip etmeleri konusunda direktifler vermiş olabilirdi. Simaı hâlâ asıktı, sandalyesini geriye doğru iteledi, kalktı ve uzun adımlarla koridora çıktı. Oradan derhal ayrılmak için kendi hizmetçisine haber verecekti.

Bir saat içinde çıkabilirlerdi. Geri dönerek kendi evine gömülmeden önce yapması gereken bir tek şey kalmıştı, Miranda’yı bulmak ve şu lanet olası onunla konuşma işini bitirip rahata kavuşmak – Kahkahalar duydu. Başını kaldırıp baktı. Winston ve Miranda içeri girmişlerdi, taze hava ve güneş ışığının etkisiyle yanakları al al görünüyordu. Turner bir kaşını kaldırdı ve durdu, bakalım onun orda bulunduğunu ne süre fark edeceklerdi. “İşte o süre, ” diyordu Miranda, açık ki bir hikâyenin sonuna geliyordu, “Olivia’ya çikolata konusunda güvenilmeyeceğim anlamış oldum.